بررسی میزان جذب دیازینون از محلول های آبی با استفاده از نانو لوله های کربنی مغناطیسی شده با fe۳o۴

زمینه و هدف: سموم حشره کش یکی از مهمترین آلاینده های آبی هستند. دیازینون یک آفت کش فسفره است که در اکوسیستم های آبی ایران یافت می شود. اثر سمی دیازینون در ارتباط با بازدارندگی آنزیم استیل کولین استراز می باشد. در این مطالعه کارایی نانولوله های کربنی مغناطیسی شده با fe3o4  مورد بررسی  قرار گرفت. مواد و روشها: در این مطالعه از روش هم ترسیبی برای سنتز fe3o4  بر روی نانولوله های کربنی چند جداره استفاده شد. پارامترهای ph، زمان تماس، دز جاذب، غلظت آلاینده و دمای محلول  مورد بررسی قرار گرفت. غلظت دیازینون باقی مانده با استفاده از دستگاه کروماتوگرافی گازی اندازه­گیری شد. یافته ها: نتایج این تحقیق نشان داد که  شرایط بهینه برای حذف دیازینون 6=ph، زمان تماس 15 دقیقه، دز جاذب 6/0 گرم بر لیتر است. همچنین با افزایش دما و کاهش غلظت آلاینده، میزان جذب افزایش پیدا می کرد و فرآیند جذب تطابق بیشتری با مدل ایزوترم فروندلیچ (r2>0.99) نسبت به ایزوترم لانگمویر (r2>0.90) داشته است. نتیجه گیری: نتایج این تحقیق نشان داد که نانولوله های کربنی مغناطیسی شده با fe3o4  می تواند به عنوان جاذب مناسبی برای حذف دیازینون از محیط های آبی باشد.